Rondreis door India (1)

Reisimpressie

De voorbereiding voor de reis was kort en intens. De reis zelf was indrukwekkend.

Omdat ik mij last minut had opgegeven voor de reis was mijn voorbereidingstijd kort en krachtig. Zo heb ik een nieuwe rugzak aangeschaft, wat conditie opgebouwd, visum aangevraagd en bedacht welke kleding en schoenen ik mee moest nemen. Mentaal was het ook een uitdaging omdat vooraf gevraagd werd om doelen te stellen.

Kun je je plaats vinden dan wel opeisen in de groep? Voor mij was een belangrijke vraag : “Hoe nu verder?”

De heenreis

Het was langgeleden dat ik met een vliegtuig gereisd heb. Mijn verbazing was dan ook groot dat ik schijnbaar overal zo door kon lopen. Al weet je dat big brother je in de gaten houdt; was het enerzijds prettig aan de andere kant een gekke gewaarwording.
Tijdens het wachten heb ik mijn medereisgenoten ontmoet. Totaal 9 vrouwen. In Delhi zouden er nog drie personen aansluiten.

De reis met overstap in Zurich was ivm vertraging zeer kort. De gate voor de overstap was helemaal aan de andere kant van het vliegveld en mijn boardingpas wilde niet downloaden. Gelukkig werd ik goed geholpen en konden we vertrekken. Na een vliegreis van zo’n acht uur kwamen we middenin de nacht aan. Daar werden we opgewacht door de reisleidster , Ira, en werden we met een busje naar ons hotel gebracht.

De volgende ochtend begon de kennismaking met Delhi. Een stad met 35 miljoen inwoners, smog, verkeerchaos, herrie en heel veel armoede. Echt een cultuurshock.

De dag erna begon een lange reis van 19 uur met de slaaptrein naar Jaisalmer waar we middenin de nacht aankwamen. In de tulip desert hotel waren drie kamers geregeld waar we ons even konden opfrissen en wat uitrusten om na het ontbijt door te reizen naar de woestijn. Het hotel kwam zo uit het sprookje van Aladin.

]

Rondreis

We hadden een privebus die ons vanaf het hotel naar de woestijn reed en verder van plaats naar plaats. Lange busritten van gemiddeld 6 uur. Ik geniet daarvan. Het dagelijkse leven van de Indiaase bevolking trekt aan je voorbij. Zo zijn we van Jaisalmer naar Jodhpur, Udaipur, Pushkar, Jaipur en weer terug naar New Delhi gereisd.
Er was gezorgd voor redelijk goede hotels. Al blijft het India, waar weleens de stroom uitvalt, geen, of alleen koud of oranje water uit de kraan komt en de wifi niet altijd werkt. Reizen in zo’n land leert je flexibel mee te gaan op wat er op dat moment zich aandient. Dat maakt het reizen aangenamer en je wordt creatief in oplossingen vinden.

Dromedaris

Aangekomen in een van de vele desert camps konden we even settelen. Het middagprogramma bestond uit een dromedaris rit naar een punt in de woestijn om de zonsondergang te bekijken. Het avondprogramma bevatte zang, dans en eten.

Hoog gezeten op de dromedaris zocht ik mijn balans en houvast. Dat lukte niet heel erg goed en al gauw kreeg angst en paniek de overhand. Vooral de angst om van de dromedaris te vallen. Wat zit je hoog en wat wiebelt het! Gelukkig zat een medereisgenoot achter mij en hielp mij te ontspannen en gaf mij tips om balans te vinden.
Er kwam veel verdriet naar boven. Een stuk wat niets te maken had met de dromedaris maar van lang geleden.  Ik ben blijven zitten en heb het volgehouden tot de pauzestop. Dit allemaal onder ogen zien en vooral voelen was meer dan genoeg. Daarna ben ik niet meer opgestapt en ben ik teruggereden met de jeep.

De zonsondergang was prachtig. Er kwamen kinderen een muziekje spelen en middenin de woestijn zongen we ieder in onze eigen taal “vader Jacob”.

Gipsy’s

Op een dag zijn we naar twee Gipsy communities gegaan. Bij de eerste groep werden we gastvrij onthaald met muziek en dans. Ze bezitten niet veel en zijn arm. Er is geen zorgstelsel en de mensen zijn op zichzelf en elkaar aangewezen. Bedelen is een dagelijkse bezigheid. Bij de eerste community hebben we meel en olie achter gelaten. Ikzelf heb een zak met kleding afgegeven.

De tweede community had een andere vibe. Ze waren beter georganiseerd en hadden meer tools om geld te genereren. Zo kwamen er (ongevraagd) muzikanten en danseressen voor ons optreden. Diverse reisgenoten kregen henna op hun handen. Als klap op de vuurpijl kwam er een slangen bezweerster. Deze vrouw had een cobra in een mandje en speelde er mee. Voordat het spektakel begon kreeg een aantal van ons nog een rondleiding door het kamp.
Bij vertrek konden we geld achterlaten voor de bewezen diensten. Teruglopend naar de tuk tuk liepen er vele kinderen met ons mee en bedelden om geld. Ze waren hardnekkig en volgde ons bijna de hele weg.

Bezienswaardigheden

We hebben een aantal mooie plekken bezocht, zoals de blauwe stad, de omgekeerde stepwell, het rode ford en een prachtige tempel, een rondvaart naar een paleis van de marajadha, een ritueel aan het meer in Pushkar. We hebben haveli’s gezien en zelfs een van binnen. Hoewel mooi vind ik het persoonlijk boeiender om het dagelijks leven van de Indiaase mensen te observeren.

Armoede

India is een land waar veel armoede is. Je komt overal bedelaars tegen. Zo was er een oude vrouw die stil stond, niets zei en haar hand ophield en dit volhield tot iemand iets gaf. Of een moeder met kind die “milk milk” zei. Een jongeman met prachtige ogen die een onderbeen miste en zich zittend op zijn billen schuivend door de straten voortbeweegd en bedelt om geld en of eten. Mensen die kettingen willen verkopen en die je achterna blijven lopen. In een andere stad had ik een allerschattigst klein jongetje aan mijn rok hangen die zei “mama, mama”.
Mensen slapen onder een deken op straat of met een beetje geluk kunnen ze van wat zeil of doeken een tentje maken. Sommigen hebben een klein hutje waar ze een winkeltje in hebben en ook in slapen. Overal ligt afval.
Het is intens om dit te zien en mee te maken.

Verkeer

Wat mij het meeste is bijgebleven is de verkeerschaos. het getoeter en de drukte. Het is wonderlijk hoe hele gezinnen op een motor door het verkeer heen bewegen, tuk tuks met jawel, wij hebben het gedaan met 12 personen (!) inclusief de bestuurder op elkaars schoot zittend, van de ene plek naar de andere plek vervoerd werden. Niet alleen wij ook hele families.

                              
Vrouwen in een open truck gezeten, mannen die staande aan de achterkant van een auto, met de deuren open, over de snelweg heen reden. Rekening houdend met de heilig koeien die zomaar oversteken of een dromedaris familie dat op stap is om eten te vinden.

Daarbij komt dat afval gewoon weggegooid wordt en overal zie je resten van eten, drinken, verpakkingen, oude schoenen en kleding liggen. De geuren zijn van doordringende urine geur tot heerlijke kruiden luchten, wierook en alles ertussenin.

Er was meer omdat dit een spirituele reis was, kregen we talks en een aantal meditaties van Ira en als je wilde een één op één gesprek.
Voor mij maakte dat de reis nog intenser. Daarover meer in mijn volgende blog